با نژادهای سگ آپارتمانی آشنا شوید: 18 نژاد

نگهداری سگ در خانه - تربیت سگ - نکات مراقبت از سگ - غذای سگ

انتخاب یک سگ خانگی، مخصوصا برای زندگی در آپارتمان، تصمیمی مهم است. یکی از مهم‌ترین فاکتورها، میزان سر و صدای سگ، مخصوصا پارس کردن آن است. همه‌ی ما دوست داریم همسایه‌ها از دست سگمان در امان باشند و خودمان هم آرامش داشته باشیم. خوشبختانه، نژادهای متعددی از سگ‌ها وجود دارند که به کم پارس کردن یا اصلاً پارس نکردن معروف هستند. در این مقاله، 18 مورد از بهترین این نژادها را به شما معرفی می‌کنیم.

✔️
باسنجی (Basenji):
به دلیل عدم توانایی در پارس کردن، به “سگ بی‌صدا” معروف است. به جای پارس، صدایی شبیه به یودل از خود تولید می‌کند.
✔️
بولداگ فرانسوی (French Bulldog):
معمولاً سگی آرام و ساکت است و به ندرت پارس می‌کند.
✔️
شیتزو (Shih Tzu):
سگی مهربان و دوست‌داشتنی که به طور کلی آرام است و زیاد پارس نمی‌کند.
✔️
کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل (Cavalier King Charles Spaniel):
سگی مهربان و اجتماعی که پارس کردن زیاد در طبیعتش نیست.
✔️
گری‌هوند (Greyhound):
با وجود جثه بزرگ، سگی آرام و کم سر و صدا است و به ندرت پارس می‌کند.
✔️
بولداگ (Bulldog):
سگی آرام و ملایم که به طور کلی کمتر از سایر نژادها پارس می‌کند.
✔️
بورزوی (Borzoi):
سگی اشرافی و آرام که به طور طبیعی کم پارس می‌کند.
✔️
سالوکی (Saluki):
سگی باوقار و ساکت که به ندرت پارس می‌کند.
✔️
جاپانیز چین (Japanese Chin):
سگی آرام و مهربان که پارس کردن زیاد در ذاتش نیست.
✔️
نیوفاندلند (Newfoundland):
با وجود جثه بزرگ، سگی آرام و صبور است و معمولاً زیاد پارس نمی‌کند.
✔️
برنیز ماونتن داگ (Bernese Mountain Dog):
سگی مهربان و آرام که به طور کلی کم سر و صدا است.
✔️
بست هاند (Basset Hound):
سگی مهربان و آرام که به طور معمول کم پارس می‌کند.
✔️
آکیتا (Akita):
سگی وفادار و محافظ که به طور کلی ساکت است و فقط در صورت نیاز پارس می‌کند.
✔️
شارپی (Shar Pei):
سگی مستقل و آرام که معمولاً زیاد پارس نمی‌کند.
✔️
رودزین ریجبک (Rhodesian Ridgeback):
سگی باهوش و مستقل که در صورت تربیت صحیح، کم پارس می‌کند.
✔️
ایبیزان هوند (Ibizan Hound):
سگی با انرژی بالا که در صورت تخلیه انرژی کافی، در خانه آرام و ساکت خواهد بود.
✔️
اسکاتیش تریر (Scottish Terrier):
سگی باهوش و مستقل که پارس کردنش بستگی به تربیت دارد و می‌تواند آرام باشد.
✔️
داشهوند (Dachshund):
به طور معمول پارس کردن این نژاد زیاد است، اما با آموزش و تربیت صحیح می‌توان این رفتار را کنترل کرد.

علاوه بر نژاد، عوامل دیگری مانند تربیت، اجتماعی شدن و سطح فعالیت نیز در میزان پارس کردن سگ تاثیرگذار هستند. یک سگ با نژاد آرام نیز، اگر به درستی تربیت نشود و انرژی‌اش تخلیه نشود، ممکن است زیاد پارس کند. قبل از انتخاب سگ، حتماً در مورد نژاد مورد نظر خود تحقیق کنید و با صاحبان سگ‌های مشابه صحبت کنید. در ضمن، توجه کنید که هر سگی شخصیت منحصربه‌فردی دارد و ممکن است رفتارش با آنچه در مورد نژادش گفته می‌شود، متفاوت باشد.

18 نژاد سگ آپارتمانی آرام: انتخابی بی‌صدا برای زندگی شهری

1. باسنجی (Basenji)

باسنجی به “سگ بی‌صدا” معروف است. این نژاد به جای پارس کردن، صدایی شبیه به خندیدن یا یودلینگ تولید می‌کند. باسنجی‌ها بسیار باهوش و مستقل هستند و به ورزش و آموزش مداوم نیاز دارند.

2. بولداگ انگلیسی (English Bulldog)

بولداگ‌های انگلیسی سگ‌های آرامی هستند که بیشتر وقت خود را به چرت زدن می‌گذرانند. آنها به ورزش کمی نیاز دارند و به طور کلی سگ‌های ساکتی هستند، اگرچه ممکن است گاهی خر و پف کنند!

3. فرنچ بولداگ (French Bulldog)

فرنچ بولداگ‌ها سگ‌های مهربان و بازیگوشی هستند که پارس کردن زیادی ندارند. آنها به راحتی آموزش می‌بینند و برای زندگی در آپارتمان بسیار مناسب هستند.

4. شیتزو (Shih Tzu)

شیتزوها سگ‌های کوچکی هستند که به داشتن موهای بلند و ابریشمی معروف هستند. آنها به طور کلی سگ‌های آرامی هستند و پارس کردن زیادی ندارند، مخصوصا اگر به خوبی آموزش ببینند.

5. کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل (Cavalier King Charles Spaniel)

این نژاد سگی بسیار مهربان و آرام است. کاوالیر کینگ چارلز اسپانیل به راحتی با شرایط زندگی در آپارتمان سازگار می‌شود و به پارس کردن زیاد علاقه ای ندارد.

6. بورزوی (Borzoi)

بورزوی، با وجود جثه بزرگش، یک سگ آرام و مهربان است. او معمولا فقط در صورت لزوم پارس می‌کند و به همین دلیل برای زندگی در آپارتمان مناسب است.

7. گریت دین (Great Dane)

باورکردنی نیست، اما گریت دین‌ها به “غول‌های مهربان” معروف هستند و پارس کردن زیادی ندارند. با این حال، به دلیل جثه بزرگشان، باید فضای کافی برای حرکت داشته باشند.

8. نیوفاندلند (Newfoundland)

نیوفاندلندها سگ‌های بزرگ و مهربانی هستند که به صبوری و آرامش معروف هستند. آنها به طور کلی سگ‌های ساکتی هستند و پارس کردن زیادی ندارند.

9. ژاپنی اسپیتز (Japanese Spitz)

ژاپنی اسپیتزها سگ‌های باهوش و زیبایی هستند که پارس کردن زیادی ندارند. البته، آنها نیاز به آموزش و ورزش کافی دارند تا از پارس کردن بیش از حد جلوگیری شود.

10. پامرانین (Pomeranian)

پامرانین ها سگ های کوچک و پرانرژی هستند. با وجود جثه کوچک، به طور کلی پارس زیادی نمی کنند، به ویژه اگر از تولگی به خوبی آموزش ببینند.

11. ویپت (Whippet)

ویپت ها سگ های آرام و مهربانی هستند که به ورزش منظم نیاز دارند. وقتی در خانه هستند، بسیار آرام و ساکت هستند و معمولاً پارس زیادی نمی کنند.

12. سالوکی (Saluki)

سالوکی ها سگ های باوقار و مستقلی هستند که به طور کلی آرام هستند و پارس زیادی نمی کنند. آنها نیاز به ورزش منظم دارند، اما در داخل خانه آرام هستند.

13. شیبا اینو (Shiba Inu)

شیبا اینوها سگ های باهوش و مستقلی هستند که به طور کلی آرام هستند. با این حال، آنها میتوانند در صورت لزوم پارس کنند، بنابراین آموزش اولیه ضروری است.

14. رودسین ریجبک (Rhodesian Ridgeback)

رودسین ریجبک ها سگ های محافظ و شجاعی هستند که به طور کلی آرام هستند و پارس زیادی نمی کنند. آنها نیاز به آموزش و ورزش زیادی دارند.

15. یورکشایر تریر (Yorkshire Terrier)

یورکشایر تریرها سگ های کوچک و مهربانی هستند که میتوانند پارس زیادی کنند، اما با آموزش مناسب می توان این رفتار را کنترل کرد.

16. مالتیز (Maltese)

مالتیزها سگ های کوچک و دوست داشتنی هستند که به طور کلی آرام هستند. با این حال، آنها میتوانند در صورت هیجان یا ترس پارس کنند، بنابراین آموزش اولیه ضروری است.