تاثیر تربیت خانوادگی در نحوه عشق ورزیدن به شریک زندگی: 21 نکته
نحوه ابراز عشق، انتظارات از رابطه و حتی نوع شریک زندگی که انتخاب میکنیم، همگی ریشه در دوران کودکی و نوع تربیتی دارند که در خانواده دریافت کردهایم. خانواده، اولین و مهمترین بستر شکلگیری شخصیت ماست و الگوهایی که در آن میبینیم، ناخودآگاه در روابط عاطفی ما تاثیر میگذارند. آگاهی از این تاثیرات، میتواند به ما کمک کند تا الگوهای مخرب را شناسایی کرده و برای بهبود روابط خود تلاش کنیم. در این مقاله، به 21 نکته مهم در مورد تاثیر تربیت خانوادگی بر نحوه عشق ورزیدن به شریک زندگی میپردازیم:
- ✔️
سبک دلبستگی:
سبک دلبستگی که در کودکی با والدین خود تجربه کردهایم (ایمن، اضطرابی، اجتنابی، آشفته)، تعیین میکند که در روابط عاشقانه چگونه رفتار کنیم. - ✔️
الگوهای ارتباطی:
نحوه ارتباط والدین با یکدیگر، الگویی برای ما میشود. اگر شاهد احترام و گفتگوی سازنده بودهایم، احتمالاً خودمان هم در روابطمان همینطور رفتار میکنیم. - ✔️
حل مسئله:
اینکه والدین چگونه اختلافات خود را حل میکردند، به ما نشان میدهد که در مواجهه با مشکلات رابطه چه واکنشی نشان دهیم. - ✔️
ابراز احساسات:
اگر در خانواده ابراز احساسات آزاد بود، ما هم راحتتر احساسات خود را با شریک زندگیمان در میان میگذاریم. - ✔️
اعتماد:
اگر در کودکی به والدین خود اعتماد داشتهایم، احتمال بیشتری دارد که در روابطمان نیز به دیگران اعتماد کنیم. - ✔️
ارزش قائل شدن برای خود:
اگر والدین به ما اهمیت میدادند و برایمان ارزش قائل بودند، ما هم یاد میگیریم که خودمان را دوست داشته باشیم و در روابطمان حد و مرز تعیین کنیم. - ✔️
نیازهای عاطفی:
اگر در کودکی نیازهای عاطفی ما برآورده میشد، در روابطمان نیز انتظارات واقعبینانهتری خواهیم داشت. - ✔️
ترس از طرد شدن:
اگر در کودکی طرد شدن را تجربه کرده باشیم، ممکن است در روابطمان مدام نگران از دست دادن شریک زندگیمان باشیم. - ✔️
کنترلگری:
اگر در خانوادهای کنترلگر بزرگ شده باشیم، ممکن است در روابطمان هم بخواهیم شریک زندگیمان را کنترل کنیم. - ✔️
وابستگی:
اگر به والدین خود بیش از حد وابسته بودهایم، ممکن است در روابطمان نیز به شریک زندگیمان وابسته شویم و نتوانیم مستقل عمل کنیم. - ✔️
کمالگرایی:
اگر والدین کمالگرا داشتهایم، ممکن است در روابطمان هم انتظارات غیرواقعی از خود و شریک زندگیمان داشته باشیم. - ✔️
انتقاد:
اگر در خانواده مدام مورد انتقاد قرار میگرفتیم، ممکن است در روابطمان هم به دنبال عیبجویی از شریک زندگیمان باشیم. - ✔️
مقایسه:
اگر والدین ما را با دیگران مقایسه میکردند، ممکن است در روابطمان هم احساس کنیم که به اندازه کافی خوب نیستیم. - ✔️
خشونت:
اگر در خانواده شاهد خشونت بودهایم، ممکن است خودمان هم در روابطمان رفتار خشونتآمیز داشته باشیم یا قربانی خشونت شویم. - ✔️
اعتیاد:
وجود اعتیاد در خانواده، میتواند تاثیرات مخربی بر روابط عاطفی ما داشته باشد. - ✔️
بیماری روانی:
وجود بیماری روانی در خانواده، میتواند بر نحوه ابراز عشق و ارتباط برقرار کردن ما تاثیر بگذارد. - ✔️
مرگ عزیزان:
تجربه مرگ عزیزان در کودکی، میتواند بر ترس از دست دادن و وابستگی ما در روابط تاثیر بگذارد. - ✔️
طلاق والدین:
طلاق والدین، میتواند بر اعتماد ما به روابط و تعهد تاثیر بگذارد. - ✔️
مسئولیتپذیری:
اگر در کودکی مسئولیتپذیری را یاد گرفته باشیم، در روابطمان نیز مسئولیتپذیرتر خواهیم بود. - ✔️
بخشندگی:
اگر در خانواده بخشش را تجربه کرده باشیم، در روابطمان نیز راحتتر میتوانیم شریک زندگیمان را ببخشیم. - ✔️
قدردانی:
اگر در خانواده قدردانی را یاد گرفته باشیم، در روابطمان نیز از خوبیهای شریک زندگیمان قدردانی خواهیم کرد.
شناخت این الگوها، اولین قدم برای تغییر است. با آگاهی از تاثیرات تربیت خانوادگی، میتوانیم الگوهای مخرب را شناسایی کرده و برای بهبود روابط خود تلاش کنیم.
الگوهای ارتباطی آموخته شده
نحوه گفتگو و تعامل والدین با یکدیگر، الگویی برای فرزندانشان ایجاد میکند.اگر شاهد ارتباط سالم و محترمانه بودهاید، احتمالاً شما نیز در روابط خود به دنبال چنین تعاملی خواهید بود.برعکس، اگر شاهد مشاجرات دائمی و بیاحترامی در خانواده بودهاید، ممکن است ناخودآگاه این الگوها را در روابط عاطفی خود تکرار کنید.حتی نوع لحن صحبت کردن و بهرهگیری از کلمات در خانواده، بر نحوه بیان احساسات و نیازها در روابط آینده تاثیرگذار است.عدم توانایی در بیان درست احساسات و نیازها، میتواند منجر به سوء تفاهم و نارضایتی در رابطه شود.
والدینی که شنوندههای خوبی بودهاند، فرزندانی تربیت میکنند که در روابط خود به حرفهای شریک زندگیشان گوش میدهند و به آنها اهمیت میدهند.
در مقابل، اگر در خانواده به حرفهای شما گوش داده نشده است، ممکن است در روابط خود نیز نتوانید به طور کامل به صحبتهای طرف مقابل توجه کنید.یادگیری مهارتهای ارتباطی سالم، کلید داشتن یک رابطه عاشقانه موفق است.
احترام و مرزهای شخصی
خانوادهای که به حریم خصوصی و مرزهای شخصی افراد احترام میگذارد، به فرزندان خود میآموزد که در روابط خود نیز این احترام را حفظ کنند. این احترام شامل اجازه دادن به طرف مقابل برای داشتن فضای شخصی، علایق و دوستان خود میشود. در خانوادههای ناسالم، ممکن است مرزها نادیده گرفته شوند و افراد به طور مداوم در امور یکدیگر دخالت کنند. این رفتار میتواند منجر به احساس خفگی و نارضایتی در رابطه شود. تعیین و حفظ مرزهای سالم، به ایجاد یک رابطه متعادل و پایدار کمک میکند. یادگیری نه گفتن و ابراز مخالفت به صورت محترمانه، از جمله مهارتهایی است که در خانواده آموخته میشود و در روابط عاطفی بسیار مهم است. احترام متقابل، پایه و اساس یک رابطه سالم و عاشقانه است.
ابراز محبت و قدردانی
نحوه ابراز محبت والدین به یکدیگر و به فرزندان، نقش مهمی در شکلگیری نحوه ابراز محبت شما در روابط عاشقانه دارد.اگر در خانوادهای بزرگ شدهاید که ابراز محبت کلامی و فیزیکی در آن رایج بوده است، احتمالاً شما نیز به راحتی میتوانید عشق خود را به شریک زندگیتان نشان دهید.برعکس، اگر در خانوادهای بزرگ شدهاید که ابراز احساسات در آن سرکوب میشده است، ممکن است برای ابراز محبت و صمیمیت با مشکل مواجه شوید.در ضمن، یادگیری قدردانی از زحمات و تلاشهای دیگران، در خانواده شکل میگیرد.اگر در خانوادهتان قدردانی از یکدیگر رایج بوده است، احتمالاً شما نیز در روابط خود به راحتی میتوانید از شریک زندگیتان قدردانی کنید و به او احساس ارزشمندی بدهید.
ابراز محبت و قدردانی، پیوند عاطفی بین شما و شریک زندگیتان را تقویت میکند و به ایجاد یک رابطه صمیمی و پایدار کمک میکند.
کوچکترین نشانههای قدردانی میتوانند تاثیر بزرگی بر احساسات طرف مقابل داشته باشند.
